Πριν από δεκαετίες, υπήρξαν στην πατρίδα μας κάποιοι νεολαίοι, που αυτοπροσδιορίζονταν άλλοτε αριστεροί, άλλοτε κομμουνιστές, επαναστάτες, τροτσκιστές ή μαοϊκοί. Συχνάζανε μόνο σε ρεμπετάδικα και σε κάποια συγκεκριμένα μαγαζιά στα Εξάρχεια ή εκεί γύρω. Οραματίζονταν τον τέταρτο γύρο, μιλάγανε για νέο ΕΑΜ και για Μελιγαλά.
Σαν φοιτητές είχαν έντονη συνδικαλιστική παρουσία, ήταν πολιτικοποιημένοι ως εκεί που δεν παίρνει, είχαν μακριά μαλλιά και μούσια, οι πιο πολλοί από αυτούς ίσως... και να μην πλένονταν ιδιαίτερα.
Πλάκωναν στο ξύλο όποιον δεν συμφωνούσε μαζί τους, διέκοπταν μαθήματα και πέταγαν έξω καθηγητές από τα αμφιθέατρα, με την κατηγορία του χουντικού ή του φασίστα. Τρέχανε σε πορείες για την Χιλή και το Σαλβαδόρ και τα καλοκαίρια πήγαιναν για το μάζεμα του καφέ στη Νικαράγουα.
Δεν υπερασπίστηκαν ποτέ τα δικαιώματα των Ελλήνων εργατών. Αντίθετα υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των μειονοτήτων και αργότερα των λαθρομεταναστών.
Η συνέχεια εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου