Του Ε.ΔΑΦΝΟΜΗΛΗ
Πιθανώς είσαι μπερδεμένος, έχεις μείνει ακόμα στο πρώτο κύμα φεμινισμού, όπου οι γυναίκες
παλεύουν για τα πολιτικά τους και ατομικά τους δικαιώματα.
Θεωρείς πως με την ανάθεση του υψίστου αξιώματος σε γυναίκα, ολοκληρώνεται "επί τέλους" αυτός ο αγώνας και στην χώρα μας.
Γυναίκα στον ύψιστο βαθμό του μηχανισμού κρατικής εξουσίας, γυναίκα αρχηγός κράτους σημαίνει πως επί τέλους η Μητριαρχία διαδέχεται την Πατριαρχία.
Όμως ποιά Πατριαρχία διαδέχτηκε; Υπήρξε Πατριαρχια στην Μεταπολιτευση; Οικογενειαρχία μπορεί, Πατριαρχία όχι. Διότι αυτοί που ηγήθηκαν δεν είχαν ουδέν από τις αξίες που ενσαρκώνει η ανδρική φύση. Δεν είχαν θάρρος και τόλμη, δεν είχαν στρατιωτική αρετή, τα απαλά τους χεράκια δεν γνώρισαν τον μόχθο, η γενιά τους δεν άφησε Δημιουργία, παρά μόνο στάχτη και καμμένη γη.
Και την αντικατέστησε η Μητριαρχία; ποια Μητριαρχία; αυτή που χαρακτηρίζεται από γονιμότητα και επίσης δημιουργία; αυτή που γεννά παιδιά και αγωνίζεται για το μέλλον τους; αυτή που για το αύριο των τέκνων της, θα δώσει λυσσαλέους αγώνες στο παρόν; θα σας πω τι σημαίνει Μητριαρχία:
Μητριαρχία σημαίνει Ελένη Ιωαννίδου από την Κυπαρισσία. Η οποία όταν σκοτώθηκε στον πόλεμο το '41 ο γιος της ο Ευάγγελος, έστειλε μήνυμα στα τέσσερα παιδιά της που ήδη πολεμούσαν, να εκδικηθούν τον θάνατο του αδερφού της. Και είπε στον Κορυζή πως έχει αλλά τέσσερα παιδιά στο σπίτι, νεώτερης κλάσεως, που ανέμεναν σαν λιοντάρια να ριχτούν στον πόλεμο. Εννέα παιδιά. ΕΝΝΕΑ. Για τον πόλεμο, για την Πατρίδα, για την Ελευθερία.
Τώρα, να μιάνουμε την μητριαρχία με αυτό το ον, που διορίσανε να κάθεται εκεί στα σαλόνια της Ηρώδου του Αττικού παρέα με τη γάτα της;
Μην υποτιμάτε την γάτα. Υπάρχει σημειολογία.