Στην ερώτησή μου που είναι το πρόβλημα, η κοκκινομάλλα σύζυγος μού απάντησε πως ο γκλαμουράτος άντρας της διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση. Τότε αυτός παρενέβη και της είπε: «μα δεν αγαπάω αυτήν, εσένα αγαπάω». Ουσιαστικά αυτό που είπε στην γυναίκα του ήταν: εσένα αγαπάω, με αυτήν απλώς ερωτεύτηκα.
Επειδή πλέον δεν ερωτευόμαστε, καλό είναι να ξαναθυμηθούμε τι σημαίνει ερωτεύομαι έναν άνθρωπο: μαγνητική έλξη· εισβολή του άλλου στην φαντασία και στις σκέψεις· έντονη επιθυμία για σχέση μαζί του· και το σημαντικότερο, δεν μπορείς να εμποδίσεις τον εαυτό σου από το να τον θέλει. Αν βάλεις την αγάπη με τον έρωτα να ανταγωνισθούν, ο έρωτας θα συντρίψει την αγάπη.
Η κρατούσα άποψη είναι πως ο πρωταρχικός λόγος που παντρευόμαστε έναν άνθρωπο είναι ο έρωτας, ο οποίος μετέπειτα μετασχηματίζεται σε αγάπη. Στην πραγματικότητα όμως, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η σχέση διολισθαίνει σε ένα είδος συνεργασίας. Ναι, σε αυτή την ψυχρή ανταλλακτική σχέση: εκτιμούμε ο ένας τον άλλον· έχουμε παιδιά· στεγαστικό δάνειο· κοινούς φίλους· ζούμε άνετα· και κυρίως, δεν έχουμε που αλλού να πάμε.
Ακόμα όμως και αν αγαπιόμαστε και αισθανόμαστε να ανήκουμε ο ένας στον άλλον, λείπει η έντονη ερωτική επιθυμία να είμαστε μαζί: να μην μπορούμε οι άντρες να πάρουμε τα χέρια μας από τις γυναίκες μας. Η αγάπη είναι ζεστή και ουσιαστική, στερείται όμως πάθους και ηλεκτρισμού· έτσι τα κορμιά βαριούνται. Όταν ο γάμος χάσει την έντονη ερωτική έλξη, καταλήγει σε κάτι σαν φυλακή· τα δεσμά του είναι τόσο βαριά που δεν φτάνουν δύο για να τα σηκώσουν - χρειάζονται τρεις.
Μετά την συζήτηση και με τους δύο, αν και ήμουν πιο φίλος με την σύζυγο, ζήτησα να μιλήσω μόνος με τον σύζυγο. Του μίλησα πρώτος για τις δικές μου αμαρτίες για να μην αισθάνεται πως τον κρίνω και του ζήτησα να μου δείξει μια φωτογραφία της ερωμένης. Μετά βίας συγκράτησα την έκπληξή μου· ήταν ολόιδια η κοκκινομάλλα γυναίκα του. Συζητήσαμε αρκετά και καταλήξαμε σε δύο λόγους που κάνουν μια ερωμένη ελκυστικότερη από την σύζυγο: πρώτον, η έλλειψη οικειότητας και δεύτερον, η έλξη του απαγορευμένου.
Η έλλειψη οικειότητας, που κάνει ελκυστικότερη την ερωμένη, διαπιστώσαμε πως είναι κυρίως σωματική, λ.χ. δεν βλέπεις συνέχεια γυμνή την ερωμένη, όπως την γυναίκα σου. Η έλλειψη οικειότητας είναι όμως και πνευματική, λ.χ. από την ερωμένη δεν αφαιρείται κάθε αίσθηση μυστηρίου και μαγείας, που ιντριγκάρει το πνεύμα, όπως συμβαίνει με την απομαγευμένη σύζυγο. Την έλξη του απαγορευμένου στην σχέση με την ερωμένη την καταλαβαίνουμε όλοι, λ.χ. πόσο πιο γλυκό είναι ένα απαγορευμένο φιλί. Τι μπορούμε να κάνουμε;
Οδηγίες προς ναυτιλλόμενες: Οι γυναίκες μας πρέπει να προσπαθήσουν να εξομαλύνουν τρόπον τινά τα προηγούμενα δύο «μειονεκτήματά» τους: πρώτον, το μειονέκτημα της υπερβολικής σωματικής και πνευματικής οικειότητας και, δεύτερον, το μειονέκτημα της έλλειψης του απαγορευμένου και της μαγείας. Αλλαγή πορείας των ναυτιλλομένων: να μην κυκλοφορούν χωρίς λόγο γυμνές μπροστά μας, ώστε να αποφύγουν την απομάγευση του κορμιού τους· μια γιαγιά πριν πεθάνει είχε εξομολογηθεί πως ελάχιστες φορές την είχε δει γυμνή ο άντρας της.
Οι γυναίκες να διατηρήσουν οπωσδήποτε κάποια σφαίρα ιδιωτικότητας, ώστε να μην χάνεται εντελώς το μυστήριο και η μαγεία. Που και που οι γυναίκες να μας κάνουν να ζηλεύουμε, δεν χάλασε ο κόσμος να μιμηθείτε καμιά πρωταγωνίστρια της Φίνος Φιλμ, λ.χ. δέστε τι έκανε Βουγιουκλάκη στον Παπαμιχαήλ για να τρέχει ξοπίσω της. Οι άντρες είμαστε μπουνταλάδες σε αυτά και εύκολα χειραγωγήσιμοι.
Η γυναίκα είναι το πιο δημιουργικό και θαυμαστό πλάσμα: της δίνεις σπέρμα και σου επιστρέφει μωρό· της δίνεις τοίχους και σου επιστρέφει σπιτικό· της δίνεις άνοστα χορταρικά και σου επιστρέφει νόστιμο φαΐ. Την γυναικεία προσφορά στην οικογένεια είναι αδύνατον για τον άντρα να την συναγωνιστεί. Οι δικαιωματικούρες περί ισότητας βλάπτουν σοβαρά και τους δύο· περισσότερο όμως την γυναίκα, γιατί της αφαιρεί την εξουσία, άρα και την αίσθηση της ευθύνης.
Η γυναίκα, λόγω της μεγάλης προσφοράς της στο σπίτι, κρατάει στα χέρια της την οικογένεια — την οικογένεια δεν την κρατάει ο άντρας. Ως εκ τούτου η διατήρηση του ενδιαφέροντος του ερωτικού παιχνιδιού βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά την γυναίκα· όσο και να ακούγεται άδικο αυτό (επειδή πλέον η γυναίκα έχει τουλάχιστον δύο δουλειές, ενώ ο άντρας μία). Δυστυχώς για εμάς, η γυναίκα έχει ακόμη μια υποχρέωση: να φροντίσει να μας αρέσει.
40 χρόνια μετά την σεξουαλική επανάσταση στην Δύση, κάνουμε λιγότερο έρωτα από ποτέ και ο θεσμός του γάμου τείνει να αντικατασταθεί από πολλές διαδοχικές μονογαμικές σχέσεις — ωστόσο, η κοινωνία αναπαράγεται μόνο με την οικογένεια, αυτή είναι το κύτταρό της· το άτομο είναι στείρο.
Στον πετυχημένο γάμο για να παραμένει η σχέση γαμική οφείλεις να ερωτεύεσαι πολλές φορές -μα πάντα- τον ίδιο άνθρωπο — δεν φτάνει η σταθερότητα της αγάπης.
Δ.ΖΙΑΜΠΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου