Από την στιγμή που ο Μέγας έκλεισε τα μάτια του, οι Έλληνες αποδόθηκαν σε αυτό που ξέρουν καλύτερα: να αλληλοσφάζονται.
Η κατακτημένη επικράτεια που άφησε πίσω του ήταν τεράστια, χαώδης, ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα μεγάλων κρατών και πρώην αυτοκρατοριών. Οι δε πληθυσμοί εξίσου απειράριθμοι για τα δεδομένα της εποχής. Δεκάδες εκατομμύρια διαφορετικών λαών διοικούνταν από λίγες χιλιάδες Ελλήνων.
Σαφώς με την πάροδο του χρόνου, μέσα από μια διαδικασία 150 ετών, και τις μεταναστεύσεις Ελλήνων ειδικά στις παραλιακές περιοχές της Φοινίκης, αυξήθηκαν οι Ελληνογενείς, ωστόσο ακόμη η ευρεία πλειοψηφία ανήκε σε άλλους λαούς.
Εν τούτοις οι Διάδοχοι έως και την έλευση των Ρωμαίων (και μετά από αυτήν) αλληλοσφάζονταν. Η περιοχή του Ισραήλ άλλαξε αρκετές φορές χέρια κατα των πόλεμο των Σελευκιδών με τους Πτολεμαίους.
Όλοι οι πληθυσμοί αυτοί (υπό τους Σελευκίδες και Πτολεμαίους μόνο περι τα 25 εκατομμύρια) είχαν υποστεί πολιτισμικές επιρροές από το πνεύμα των Ελλήνων. Ο εξελληνισμός τους ήταν κάτι που ερχόταν αυθόρμητα και οικειοθελώς. Άλλωστε, στον Πτολεμαίο της Αιγύπτου οφείλεται η διάσωση των ιερών βιβλίων των Εβραίων και ειδικότερα η "Πεντάτευχος", η Τορά, καθώς συγκέντρωσε 72 Εβραίους λογίους ελληνομαθείς οι οποίοι κατέγραψαν την ιερή τους γραφή στην Ελληνική γλώσσα και μέσω αυτής της καταγραφής διεσώθη ως σήμερα.
Έτσι, πολλοί Ισραηλίτες περί το 180 π.Χ. επέλεξαν τον ελληνικό τρόπο ζωής, ζήτησαν την άδεια του βασιλέως Σελεύκου Δ' Φιλοπάτορος για να αρχίσουν να λατρεύουν τους Θεούς της ελληνιστικής θρησκείας, να ιδρύσουν γυμναστήριο εντός της Ιερουσαλήμ να διαβιούν σύμφωνα με τον ελληνικό τρόπο ζωής. Όμως, ως "νεοφώτιστοι" άρχισαν να γίνονται σκληροί απέναντι στους συμπατριώτες τους που επέμεναν στην αβρααμική θρησκεία. Τα μίση κορυφώθηκαν εντός 10-15 ετών με τους αρχηγούς των δύο παρατάξεων (ελληνίζοντες / αβρααμικοί) να βρίσκονται στα μαχαίρια και να αλληλοσφάζονται.
Με την άνοδο στον θρόνο του Αντιόχου του Επιφανούς, τηρήθηκε μια συνειδητή πολιτική αφομοίωσης των πληθυσμών του βασιλείου στον ελληνικό τρόπο ζωής. Η πολιτική αυτή θα μείωνε τις τάσεις απόσχισης πληθυσμών και περιοχών από την Σελευκιδική αυτοκρατορία, και θα προστάτευε τα εδάφη από απόπειρες προσάρτησης τους από γειτονικά βασίλεια (π.χ. Πτολεμαίων). Αυτό ευνόησε και ενθάρρυνε ακόμα περισσότερο τους ελληνίζοντες Εβραίους, οι οποίοι έσπευσαν σε βεβήλωση των πρώην ιερών τους, και σε τρομοκρατία και δια της βίας αφομοίωση και εξελληνισμό των αβρααμικών ομοεθνών τους.
Οι μεταξύ τους μάχες και σφαγές υπήρξαν ξεκάθαρα εμφύλιες, ενώ προς βοήθεια των ελληνιζόντων Εβραίων προσέτρεξαν κατόπιν διαταγής γειτονικά συριακά στρατεύματα που υπάγονταν στον έλεγχο του Βασιλιά.
Βρισκόμαστε πλέον στο 167 π.Χ. και έχει φτάσει "ο κόμπος στο χτένι". Οι εβραϊκοί βωμοί και ναοί βεβηλώνονται από τους συμπατριώτες τους, ενώ όλοι τους εξαναγκάζονται δι' απειλής θανάτου να εξελληνιστούν. Τότε ξεσπάει η επανάσταση η λεγόμενη των Μακκαβαίων, με αρχηγό τον Ματταθία τον οποίο διαδέχεται ο γιος του, Ιούδας. Η επανάσταση υπο τον Ιούδα τον Μακκαβαίο και ύστερα τα αδέρφια του, θα κρατήσει σχεδόν είκοσι χρόνια, κατά τα οποία θα υπάρξουν τρομερές σφαγές και εκκαθαρίσεις των ελληνιζόντων Εβραίων που μέχρι τότε είχαν το επάνω χέρι.
Το Χανουκα ελαχίστως αφορά τους Έλληνες ως γεγονός, ως εορτή τιμά την αναδόμηση και εξαγνισμό του βωμού στην Ιερουσαλήμ και την κάθαρση του ναού του Σολομώντος, αλλά κυρίως τιμά την επιμονή στα όσια και ιερά της παραδοσιακής θρησκείας και του τρόπου ζωής και υπενθυμίζει πως όταν η κάθαρση και η επανάσταση ξεσπά, (πρέπει να) ξεκινά πρωτίστως από τους εξωμότες και ύστερα (να) επεκτείνεται προς τους κατακτητές. Τα νοήματα αυτά, αν και αφορούν την εβραϊκή παράδοση, νομίζω πως έχουν διδακτικό χαρακτήρα προς όλους.
Κατά τη διάρκεια των εβραϊκών πολέμων συνεπλάκησαν Τωβαίοι, Ασμοναίοι, Ασσιδαίοι, Σαμαρείτες, Ιδουμαίοι, Αμμανίτες, Μωαβίτες και Σύριοι.
Για όλα τα παραπάνω πληροφορούμαστε κυρίως από τα βιβλία των Μακκαβαίων που ευρίσκονται στην Τορά, η οποία όπως είπαμε γράφτηκε στην Κοινή Ελληνική και διασώθηκε χάρη στην πρωτοβουλία του Πτολεμαίου και την Μετάφραση των ελληνομαθών Εβδομήκοντα Εβραίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου