Αν κάποτε πείστηκες...

Αν κάποτε πείστηκες ότι ο Σαντάμ είχε όπλα μαζικής καταστροφής και γι'αυτό εισέβαλαν οι Αμερικανοί στον κόλπο ποτέ δεν θα'μαθες φαντάζομαι για τις μελέτες που απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι τέτοια όπλα ουδέποτε είχε το καθεστώς του δικτάτορα.

 

Υποθέτω επίσης ότι ακόμα πιστεύεις ότι τέσσερις θρησκόληπτοι χωρικοί από τα βάθη της Ανατολής κατάφεραν να γκρεμίσουν τα κτίρια-σύμβολο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου διαλύοντας την ασφάλεια της υπερδύναμης.

Μάλιστα...

 

Αν κάποτε πείστηκες ότι η χρηματοπιστωτική κρίση του '08 ήταν προϊόν της ανευθυνότητας των φοροφυγάδων που δεν έκοβαν απόδειξη για τις μπουγάτσες που έτρωγαν, προφανώς δεν θα'μαθες ποτέ για την ασυδοσία των τραπεζιτών, την ιδιωτικοποίηση των κερδών και την κοινωνικοποίηση των ζημιών τους...

 

Αν κάποτε πείστηκες ότι η χώρα μας μπήκε στα μνημόνια επειδή ζούσαμε με δανεικά, δεν παράγαμε τίποτα και ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας προφανώς δεν έμαθες ποτέ ότι όλα έγιναν για να σωθούν οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες. Όταν ακόμα κι ο Ομπάμα το παραδέχτηκε δημοσίως, εσύ έβλεπες απαρεγκλίτως το ΣΚΑΙ...

 

Πως να'χω την απαίτηση λοιπόν από ένα τέτοιο χρήσιμο ηλίθιο σαν κι εσένα να καταλάβεις ότι πήραν
μια σαύρα (ιό) την ονόμασαν αυθαίρετα δεινόσαυρο (πανδημία) και σ'έπεισαν ότι έπρεπε να σταματήσεις να ζεις για να μην πεθάνεις;

 

Όταν στο παρελθόν σ'είχαν πείσει ότι πρέπει να πεινάσεις για να μην χρεοκοπήσεις γιατί αν χρεοκοπούσες θα πείναγες, πόσο δύσκολο ήταν να σε πείσουν τώρα ότι θα'πρεπε να σταματήσεις να ζεις για να μην πεθάνεις;

 

Εσύ λοιπόν αγαπητέ μου χρήσιμε ηλίθιε, πότε θα ξεκινήσεις να γίνεσαι χρήσιμος για την κοινωνία; πότε θα σταματήσεις να γίνεσαι νερό στον μύλο τους; πότε θα τους γυρίσεις επιτέλους την πλάτη σου; πόσο τετράποδος πρέπει να γίνεις για να σηκωθείς πάλι στα δυο σου πόδια; πότε θα καταλάβεις ότι είσαι αναλώσιμος; πότε θα συνειδητοποιήσεις ότι μας παίρνεις στον λαιμό σου; 

 

Ρουμπεσης Δημήτρης